Dobry bagaż emocjonalny - bezpieczny styl przywiązania

Po "trudach" poprzedniego posta o poza- bezpiecznych więziach czas na zdrowie i bezpieczeństwo w relacjach :) 

Jak już wspominałam bezpieczny styl przywiązania charakteryzuje na szczęście większość z nas, bo aż 65%. Do prawidłowego ukształtowania i funkcjonowania w takim wzorcu wystarczy relacja z jednym Rodzicem lub jednym bliskim opiekunem, trwała i stabilna przez co najmniej 3 pierwsze lata życia ( wg. J. Bowlby'ego - twórcy teorii przywiązania). Oczywiście trudne doświadczenia i przeżycia w historii dziecka mogące mieć miejsce w późniejszych latach jego życia również mają znaczenie. Takim przeżyciem, które  w pewnym sensie obraca w niwecz dotychczasowy świat dziecka jest przykładowo rozwód lub śmierć Rodzica.

Dziecko, które miało to szczęście i przywilej by wychowywać się w pełnej rodzinie, stabilnie funkcjonującej, otoczone miłością i mądrze kształtowane nauczy się równowagi pomiędzy bliskością i autonomią. Od maleńkości będzie potrafiło odróżniać osoby bliskie od znajomych. Nauczy się, że od bliskich popłynie wsparcie i pomoc (bliskość), gdy będzie ich potrzebować podczas nauki i prób radzenia sobie samemu 

(autonomia).

Dziecko małe uczy się wpływu na własne życie  między innymi poprzez to, że kiedy sygnalizuje potrzeby to osoby bliskie je rozumieją i  zaspokajają. Bardzo współgrająca z bezpiecznym stylem przywiązania jest popularna dzisiaj idea tzw. rodzicielstwa bliskości. Takie czynniki jak wymienione poniżej będą sprzyjać wytworzeniu zdrowego wzorca relacji :

• częsty i długi kontakt fizyczny matki/ojca z dzieckiem,
• tulenie, noszenie,
• spanie razem z dzieckiem,
• karmienie dziecka piersią,
• spędzanie czasu z dzieckiem,
• skoncentrowana uwaga na dziecku,
• okazywanie radości z bycia z dzieckiem,
• dostrojenie do dziecka,
• uporządkowanie domowego środowiska.

Dorosły rozwinie w pełni ten zaszczepiony w dzieciństwie bezpieczny styl więzi i będzie charakteryzował się następującymi cechami:

• akceptacja i zrozumienie dla własnych  i cudzych potrzeb i emocji,
• umiejętność komunikowania otoczeniu swoich emocji i potrzeb,
• brak obaw przed byciem odrzuconym,
• brak obaw przed byciem samemu,
• zaradność i pokonywanie lęku i ograniczeń,
• poczucie wpływu i znaczenia,
• wspieranie innych.

Ukształtowanie się prawidłowego wzorca więzi w dzieciństwie wzbogaci i wzmocni funkcjonowanie osoby już  dorosłej w każdym wymiarze relacji  również w miłości romantycznej, rodzicielstwie i przyjaźni.